Komunikacja werbalna a wiek dziecka
W polskim środowisku logopedycznym istnieje wiele koncepcji opisujących opóźniony rozwój mowy. Często mają one charakter autorski; Zalewska 1998; Jastrzębowska, Pelc- Pękala 1999; Zaleski 2002; Emiluta-Rozya 2007). W poniższym artykule odwołuję się do definicji sformułowanych przez Danutę Emilutę-Rozyę. Według tej autorki, opóźniony rozwój mowy nie oznacza konkretnej jednostki logopedycznej, lecz określa pewien ogólny stan funkcjonowania komunikacji werbalnej, w którym dziecko o prawidłowym słuchu fizycznym i rozwoju psychomotorycznym w danym wieku nie posługuje się mową w stopniu uznanym za właściwy dla tego wieku, ale jednocześnie nie rejestruje się w nim głębokich nieprawidłowości (Emiluta-Rozya 2007, s. 58). Jest to więc rozwój odróżniający się od normatywnego przede wszystkim przesuniętym w czasie, późniejszym nabywaniem przez dziecko poszczególnych umiejętności językowych. Te spos...
-
poprzedni artykuł
Wczesna interwencja terapeutyczna według zasad metody krakowskiej
-
następny artykuł
Od karmienia do mówienia. Wpływ funkcji prymarnych na rozwój mowy