Determinanty i kierunki działalności w zakresie rehabilitacji słuchowej
Przełomem w polskiej surdologopedii było wprowadzenie w roku 2002 Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków oraz coraz większe możliwości wszczepiania implantów ślimakowych u małych dzieci z głęboką wadą słuchu. Postęp medycyny i techniki miał rewolucyjny wpływ na przebieg rehabilitacji słuchu i mowy, zwłaszcza u dzieci z głębokim niesłyszeniem prelingwalnym. Wczesne wykrycie wady słuchu oraz doskonalsze możliwości protezowania (implanty ślimakowe) z jednej strony pozytywnie wpłynęły na efekty terapii logopedycznej, a z drugiej ujawniły liczne problemy, z którymi musi się konfrontować logopeda. Pacjenci z wadą słuchu, którzy zgłaszają się na terapię logopedyczną, stanowią grupę bardzo zróżnicowaną. Każdy z nich wymaga zindywidualizowanego podejścia terapeutycznego. Obecnie nie głębokość wady słuchu decyduje o możliwościac...
-
poprzedni artykuł
Dotykam, więc mówię
-
następny artykuł
Nowe spojrzenie na wychowanie słuchowe