Każdy z nas uczy się słuchania. Proces ten jest związany z rozwojem funkcji słuchowych umożliwiających recepcję, lokalizację, różnicowanie i identyfikowanie sygnałów dźwiękowych oraz gromadzenie ich i magazynowanie pamięci słuchowej (Liwo 2015). Skutkuje to efektywnym poruszaniem się w otaczającym świecie dźwięków – rozpoznawaniem odgłosów otoczenia, komunikowaniem się za pomocą mowy dźwiękowej, doznawaniem przyjemności ze słuchania muzyki.
Dorastanie do słuchania
Sprawności słuchowe nie stanowią zdolności wrodzonych, lecz są nabywane w ciągu pierwszych lat życia. Ma to związek z dwoma procesami: słyszeniem i słuchaniem. Pierwszy odnosi się do mimowolnej reakcji na bodziec akustyczny, będącej symptomem jego spostrzeżenia. Słyszenie dostarcza informacji jedynie o obecności sygnału akustycznego, co jest związane z jego parametrami fizycznymi. Te nieuświadomione reakcje na dźwięki, szczególnie o dużych n...
-
poprzedni artykuł
Różnorodność i indywidualizm we współczesnej surdologopedii
-
następny artykuł
Świat opowiadany. Wczesne wychowanie językowe w terapii surdologopedycznej. Metoda pracy oparta na dialogu i narracji